Tabra i Tabratha

Diakoni i męczennicy – wspominani 30 października.

Diakoni Tabra oraz Tabratha wraz z biskupem Teonistem, zostali zabici w 380 roku w Treviso (na północ od Wenecji). Według przekazu z X wieku trójka ta utknęła na morzu na pokładzie uszkodzonego statku. Wreszcie wylądowali w Zatoce Weneckiej i zostali zabici przez arian.

Teonist był biskupem Filippi w Macedonii i został zmuszony do opuszczenia swojego urzędu z powodu gróźb i zdziczenia arian. Teonist wysłany następnie przez papieża, aby pomóc w ewangelizacji części Galii, ponownie został zmuszony do ucieczki z powodu niebezpieczeństwa ze strony najeżdżających Wandali. Poniósł męczeńską śmierć w drodze powrotnej, w regionie Veneto pod Roncade lub Altino w północnych Włoszech, przez ścięcie, a z nim diakoni Tabra i Tabratha.

Imiona tych dwóch diakonów wydają się być żeńskie. Jeśli tak, to pod koniec IV wieku w północno-wschodnich Włoszech, w pobliżu Akwilei, były diakonisy.

Według relacji z XI wieku, biskup Teonistus wraz z Albanem z Moguncji, Tabrą, Tabrathą i Ursusem uczestniczyli w soborze w Kartaginie, a następnie udali się na pielgrzymkę do Rzymu. Spotkali się ze świętym Ambrożym w Mediolanie i zostali wysłani, aby służyć jako misjonarze w Galii. Ursus został zabity w Aoście lub Augsburgu. Albinus został ścięty przez arian w Moguncji.

Cud pozwolił Teonistusowi, Tabrze i Tabracie uciec z Moguncji i udało im się dotrzeć do Gotii lub Galii, a następnie do Otranto lub na Sycylię. Ostatecznie zostali zamordowani w Roncade lub Altino przez ścięcie.

Jak dowodzą ich afrykańskie imiona, diakoni Tabra i Tabratha mogli być afrykańskimi męczennikami, których relikwie dotarły do Altino lub Treviso podczas prześladowań ariańskich Wandalów. Kult Teonistusa we Włoszech jest poświadczony przez fundację klasztoru poświęconego mu w 710 r.

Ich relikwie znajdują się w katedrze w Treviso – Duomo di Treviso i w kościele św. Wawrzyńca w Wenecji – Chiesa di San Lorenzo.

Relikwie Teonistusa i jego dwóch towarzyszy mogły być również umieszczone w katedrze w Torcello wraz z tymi związanymi z Liberalisem z Treviso po 639 r. n.e.